Rustieke familie camping hartje Slowakije, vlakbij de prachtige Lage Tatra. Op deze blog kun je lezen over onze dagelijkse Slowaakse belevenissen, lees en beleef het mee! Je bent van harte welkom om met ons te komen genieten van het Slowaakse landleven!
Meer weten over de camping, de boerenwerkzaamheden, activiteiten, skimogelijkheden en de heerlijke, comfortabele verhuur mogelijkheden? www.hetboerenhof.com
Camping Het Boerenhof 2006-2016 Gezien veel van onze dagelijkse werkzaamheden jaar in jaar uit toch weer terugkomen, leek het ons leuk om voorlopig de terugblik van het 10-jarig jubileum als eerste oftewel laatste blog voor de lezers te laten staan. Zin om onze dagelijkse bezigenheden te ontdekken? Kopje thee erbij en "lees verder het verleden in" en leef zo met ons mee.....
Want to read this blog in your own language? Scroll down, right menu. Toto blog čitat po Slovensky? Pouzivajte Google Translate, dole vpravo. Dieser Blog lesen in Ihre eigene Sprache? Google Translate rechts unten.
maandag 31 december 2012
donderdag 20 december 2012
Zoek de 10 verschillen.......
Kijk ik vanochtend naar buiten, ligt Kyra, die we sinds enkele maanden hebben, precies zoals Suppie op die foto die we elke dag zien! Dat moet vastgelegd worden natuurlijk. Maar omdat Kyra direct enthousiast opspringt zodra ze de deur hoort, was dat nog niet zo gemakkelijk!
Ik heb dus moeten sluipen en vanuit de verte, vlakbij de deur heb ik de foto moeten maken, met minder kwaliteit als resultaat. Maar toch, errug leuk he! Met de groeten van Kyra, uit een zonnig en prachtig wit Rohozná!
maandag 10 december 2012
IK VERTREK Slowakije
En dus konden jullie Dion op tv bewonderen, ook afgelopen zaterdag weer, in de herhaling van ik vertrek. We zijn bijzonder blij met de extra interesse die dat met zich meebrengt voor het mooie Slowakije. Kom er ook eens van genieten!
.......Ook heerlijke winterse wellness luxe hier te verkrijgen. Bij ons in de buurt zijn 2 prachtige wellnesscentra, en op een uurtje rijden nog een derde, hmmmmmmmm!! heerlijk in combinatie met het winterweer, écht aan te raden!
zaterdag 1 december 2012
een dagje Slowakije, de jaarlijkse slachtwedstrijd...
dinsdag 6 november 2012
Heimwee naar Limburg?
Het bleek een flinke klus. Dion vond dat hij gewoon nog een tijdje moest doorgaan op het "zomer-seizoen-tempo"..... en daarna dan maar afkicken van de zomerdrukte. Hij heeft zich er, ondanks de hoogte bovenop die steiger (is hij niet zo dol op), goed doorheen geslagen. Met de hulp van buurman Marian, een begaafd stuccer, heeft het toch nog enkele weken geduurd, voordat alles af was. Vooral het creatief opzetten van de steiger, zoals bijvoorbeeld om het terras heen, was een uitdaging.
We zijn uiterst tevreden over het nieuwe uiterlijk, en zijn natuurlijk ook erg benieuwd wat jullie ervan vinden!
Wij dubben nog of we deze grijze kleur zo laten, of wit of een kleurtje geven. (onder het dak is het wat donker, donkere schaduw) Met deze facelift zijn tevens de laatste tochtgaatjes op zolder gedicht, ook niet onbelangrijk; het wordt een heerlijk warme winter!
donderdag 1 november 2012
Huisvlijt 2: échte Limburgse ... appelstroop (uit Slowakije?)
Op mijn "wensen"-lijstje stond al langer het maken van limburgse appelstroop, van éigen appels uit de boomgaard. Dit jaar hadden we zo'n overvloed aan appels, dat het er maar eens van moest komen!
Dus een kleine opfriscursus van Koos via de mail (Koos bedankt!), en met toevoeging van enkele youtubefilmpjes kon ik aan de gang. Natuurlijk kwamen de cultuurverschillen accuut om de hoek kijken, want in NL perst men het sap uit de appels, nadat ze gekookt hebben en dus zacht zijn, zeg maar "gaar geperst", in SK versnipperd men met een machientje de rauwe appels en gaat dan "koud persen" tot sap. (dat men natuurlijk ook niet gebruikt om stroop te maken, want dat kent men hier niet. Reden te meer dus om eigen stroop zelf te maken zodat dit niet geimporteerd hoeft te worden.) De Slowaken vroegen zich dus af wat ik eigenlijk met die gekookte prut ging doen, en Koos uit NL zei voorzichtig dat hij daar niets van kende, "koud geperst". Zijn vader en opa kookten áltijd al de appels........
Niets van aantrekken, en gewoon doorgaan dan maar. Ik schilde de appels én de speciaal door vriend Erik geimporteerde suikerbieten (had ik dus ook niet kunnen vinden hier) volgens de verhouding in het recept van Koos. Van de buurman kreeg ik de pers te leen.
Nu hoor ik je al denken: tijdrovend karweitje, geduld nodig, etc.etc. Dat klopt wel, maar na een hele volle zomer op de camping is dit soort karweitjes in het najaar mijn manier om af te bouwen. Ik doe iets nuttigs en dat kan heerlijk relaxed "met het verstand op nul".
Tijdens de eerste persing van de gekookte prut bleek dat ik toch wel een extra doek in de pers hed kunnen leggen, vanwege de smurrie die aan alle kanten wist te ontsnappen, en zo in het sap terecht kwam. De 2e keer was beter dus. Ik heb 20 kilo appels en suikerbieten verwerkt, en het sap dat daaruit kwam 8 uur zacht laten inkoken. Geen toevoegingen, gewoon puur natuur...... Het resultaat was 7 kleine 200ml potjes heerlijke appelstroop!
Hierboven zie je de uitgeperste pulp, deze zit in diverse laagjes met jute stof ertussen. Rondom dus de extra lap linnen. De pulp hebben de schapen met smaak verorberd, ik had ergens gelezen dat het uitstekend diervoer is........... zo is alles optimaal benut, daar hou ik van!
Tip voor mijzelf: volgende keer ietsje minder lang koken, want de stroop was niet zo smeuiig als in de winkel zal ik maar zeggen............. :)
Maar al met al een geslaagd experiment, dat ik in de winter nog eens zal herhalen. Want ik heb nog voor 20 kilo appels aan suikerbieten qua verhouding, en de appels liggen opgeslagen in de pivnica ofwel koude kamer. (= bij ons de herenbadkamer van de camping , haha!) Als we als het kouder wordt toch flink de kachel opstoken, kan daar natuurlijk het sap op worden verwarmd, en kan zo pruttelen en indikken tot stroop.
Zo heeft oma het vast ook gedaan vroeger............
zondag 14 oktober 2012
Najaarshuisvlijt buiten
Eerst waterpas een regelwerk op het NIET- waterpas plafond bevestigen........... en daarna de planken om en om bevestigen. We zijn er na 2 weken werk erg tevreden over. In onze schuur lagen nog oude originele houten balken van het toenmalige woonhuis (schuur en in 60er jaren afgebroken woonhuis zijn 140 jaar oud) We hebben ze geprepareerd, en wachten tot het voorjaar om te zien of de houtworm eruit is. Dan kunnen ze evt. onder de plafondplanken worden bevestigd, zodat het er nostalgisch uitziet....
vrijdag 12 oktober 2012
Huisvlijt............
Dit jaar heb ik voor het eerst ALLE fruit tegelijkertijd ontdooid (meer dan 20 kilo) en verwerkt in één dag. Dat is erg goed bevallen. Per soort heb ik het fruit voorgeprepareerd (bijv. bij de frambozen de pitjes eruit mbv een passé-vite met fijnste zeef, de pruimen door de grofste zeef, want dat hoeft aleen op die manier kleingemaakt worden zodat je geen velletjes hebt) en op bovenstaande foto zie je dan ook al de diverse soorten in potten en pannen klaarstaan. Dan eenvoudig een pan op de weegschaal, geheel op nul zetten en vullen met wat-je-maar-denkt-dat-een-lekkere-combinatie-is........Ik verwerk steeds 2 kilo fruit per keer, in een pan met dikke bodem.
In dezelfde week moesten de frambozen geplukt worden bij een vriendin; deze gaan direct vers en gewassen in de vodka, voor de overheerlijke frambozenlikeur.
Inmiddels heb ik dus de voorraadrekken wel vol, voor een lange winter! Appelmoes, diverse jams, pruimencompot, appeltjes en peren op siroop, heerlijke augurken en weidechampignongs in zoetzuur, voor in salades.
De produktie van pruimenlikeur heeft zijn top bereikt; een vat van 50 liter (!) is tot bovenaan gevuld met pruimen en vodka. En nu maar wachten! volgens recept is deze na 6 weken goed en mag het fruit eraf. Maar ik laat het er lekker de hele winter opstaan, dan wordt de smaak veel intensiever.
Vorige week tijdens een van de vele heerlijke herfstdagen nog 16 kilo sleedoorns geplukt met Dion, voor een overheerlijke sleedoornlikeur. Ze gaan eerst enkele dagen in de diepvries, daarna zijn ze zachter en ietsje zoeter, en kunnen ze worden verwerkt.
Je ziet dat niet alleen wij ze plukken, Kyra weet inmiddels ook hoe dat moet, en vindt ze heerlijk!
Iets volledig nieuws was de verwerking van vers appelsap volgens Slowaaks procédé!
de appels werden rauw, dus koud geperst bij een fruitperser. We gingen er vol goede moed met 4 grote zakken appels naartoe, en een 30-liter vat . Vraagt die man: waar moet de andere 40 liter in? SCHRIK! dus maar 2 zakken weer mee naar huis genomen. Want wat moeten wij met 70 liter appelsap, en waar bewaar je dat in? Ik kreeg een oud Slowaaks recept mee naar huis:
Het appelsap moet tot 87-90 graden worden opgewarmd, en daarna heet in de glazen flessen, die afgesloten moeten worden met 2 velletjes celofaan/huishoudfolie en gebonden met een touwtje.
Maar dan komt het: neem je dekbed en doe dit om de flessen heen........... ??!!??
Ik las het nog maar eens, misschien verkeerd vertaald...... Nee, het moet écht in een dekbed.
In de stal had ik nog 2 oude dekbedden die klaarlagen voor de Roma.... jammer dus, die blijven mooi hier en zijn in het vervolg voor de appelsap. Want waarom is dit nu?
Het appelsap moet héééééééééél langzaam afkoelen. Daardoor dat het zo lang heet kan blijven in het dekbed, steriliseert het. Ik stond ervan versteld hoe lang die dekbedden de warmte kunnen vasthouden. Deze bult heeft dus wel 3 dagen op tafel gestaan, we hebben er maar "omheen gegeten" tijdens ontbijt, lunch en diner, want we moesten wachten totdat het vanzelf afgekoeld was :) .... Resultaat werkelijk héérlijke eigen appelsap!
vrijdag 14 september 2012
Hout én hout........... en hout!
Het is een heel traditionele bouw zonder schroeven of spijkers, die hier al enkele eeuwen bestaat. Dit huis heeft in de werkplaats, in het noorden van Slowakije, dus al eens helemaal in elkaar gestaan. Een buurman gaat dit huis laten bouwen verderop in de straat. Omdat de weg er naartoe niet geschikt is voor zo'n grote vrachtwagens, werd hier bij ons voor de deur, op het pleintje, de hele boel met een vooroorlogse, maar onverwoestbare Tatra omgestapeld op een kleinere wagen. Een heel gebeuren want die hijs-wagen moest vervolgens achter de kleinere vrachtwagen aanrijden om ter plekke alles weer af te laden. Dan weer samen terug naar het pleintje voor een volgende vracht...... een werk voor een volle werkdag! Maar het zag er prachtig uit, en deed mij erg denken aan vroeger, als je met de autootjes speelde, dan had je ook zo'n wagen met houtjes achterop als zogenaamde boomstammen. En dan op/afstapelen met de hijskraan.
Schril contrast: op dezelfde dag kwam een wagen (ook een Tatra) ons stookhout brengen. Die "Mikado-stapel" is wel even anders dan die mooie glad afgewerkte complete bomen. En het af/omstapelen ging er ook ietsje anders aan toe: niks voorzichtig, gewoon achter klep open, kiepen en wegrijden maar. Het hout is inmiddels al netjes gestapeld in een muur, zodat het door de wind kan drogen. Daarna, over enkele maanden, gaat het de houtschuur in, om verzaagd en gekloofd te worden.
Ziet er toch nét even anders uit.................